هیچ کس ویرانیم را حس نکرد وسعت تنهاییم را حس نکرد درمیان خنده های تلخ من گریه پنهانیم را حس نکرد در هجوم لحظه های بی کسی درد بی کس ماندنم را حس نکرد آنکه با آغاز من مانوس بود لحظه اتمامیم را حس نکرد. آن که سامان غزلهایم از اوست. برکه طوفانی ام را حس نکرد ای خدا او هم مرا تنها گذاشت بی سرو سامانیم را حس نکرد

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: